Gmina Wodzierady

Barokowy kościół w Kwiatkowicach Monika Stańczyk 30.10.2003

Kwiatkowice to duża wieś w Gminie Wodzierady, leżąca na średniowiecznym trakcie z Szadku do Lutomierska. W przeszłości był własnością książęcą. Dopiero książę sieradzki i krakowski Leszek Czarny, nadał ją ok. 1280 r. rodowi Jaxów za zasługi na rzecz kraju. Od tej pory ród Jaxów zaczął się pisać z Kwiatkowic, potem z Kwiatkowskich. Pod koniec XV w. Kwiatkowice dostały się w władanie rodu Puczków ze Sarnowa. Po nich właścicielami byli Sanguszkowie i Mączyńscy. W XIX w. Kwiatkowice stały się własnością powszechnie szanowanej w Sieradzu rodziny Leopoldów.

Pierwotny kościół p. w. Świętego Krzyża ufundowany przez Marcina Jaxę Kwiatkowskiego powstał w końcu XIV w.

Barokowy kościół w Kwiatkowicach - front Monika Stańczyk 30.10.2003

Obecnie w tym miejscu stoi murowany, późnorenesansowy kościół pod wezwaniem św. Doroty i św. Mikołaja ufundowany w 1606 roku przez Annę i Kacpra Puczków z Sarnowa. Kościół ten jest budowlą barokową, z pułapem i belkowaniem modrzewiowym. Świątynia jest orientowana, jednonawowa, z węższym wielobocznie zamkniętym prezbiterium. Od południa przy nawie kwadratowa kruchta, zaś przy prezbiterium od północy zakrystia. Na szczególna uwagę zasługuje zachodnia fasada ujęta dwoma uskokowymi szkarpami, z trójkątnym szczytem z sygnaturką i pięknym barokowym portalem z herbami Rola i Jastrzębiec. Wystrój wnętrza wczesnobarokowy. Ołtarz główny z końca XVII w. z obrazami Matki Boskiej z Dzieciątkiem Jezus i św. Mikołaja. Ambona wczesnobarokowa z obrazami czterech Ewangelistów. Chrzcielnica z drewnianą nakrywą, również z XVII w. Zachowała się tablica erekcyjna kościoła z 1606 r.

Obok kościoła zachowała się murowana dzwonnica o szczycie drewnianym z XVII w. Przed kościołem zachowało się kilka nagrobków z XIX w. pozostałości po cmentarzu grzebalnym.

Od czasu budowy kościół był kilkakrotnie restaurowany.

Nagrobki rodziny Leopoldów z XIX w. w Kwiatkowicach Monika Stańczyk 30.10.2003

Dzwonnica w Kwiatkowicach Monika Stańczyk 30.10.2003

Źródło: Jan Pietrzak